Определение слова «Войцицкий Казимир-Владислав»

Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона:

Польский писатель, род. 1807, ум. 1879 г. Воспитывался и учился в Варшаве, издал целый ряд популярных, много читавшихся сочинений, сборников народной литературы и повестей: "Historja literatury polskiej (1845); "Prysowia Narodowe (1830); "Pieni Ojczyste (1830); "Pieni ludu Biaochrobatw, Maurw i Rusi z nad Bugu" (1836); "Klechdy staroytne podania i powieci ludu polskiego i Rusi" (1837); "Staroytne przypowieci" (1836); "Kurpie" (1834); "Amerykanin" (1831); "Stare gawdy obrazy" (1850); "Zarysy domowe" (1842); "Domowe powiastki i wizerunki" (1846); "Domowe powieci" (1858); "Mazowieckie powiastki" (1858); "Silva rerum" (1861); "Teatr staroytny w Polsce" (1840); "Cmentarz Powzkowski" (1855-58); "Zyciorysy znakomitych ludzi" (1850); "Szkice historyczne" (1869); "Niewiasta polska w pocztkach biezcego stulecia" (1875); "Ostatni klasyk" (1872); "Kawa literacka" (1873); "Fr. Skarbek" (1873); "Warszawa i jej spoeczno" (1875). . принадлежит также заслуга издания многих памятников старой польской литературы: "Pamitniki Jana Kilinskiego" (1830); "Bibljoteka staroytnych pisarzy polskich" (1843-44, 6 т.); "Pamitniki" (1846); "Statuty polskie krla Kazimierza" (1847); "J. St. Wydga i jego pamitnik" (1852); "Latopisiec albo kronika Jerlicza" (1853). 1850 года до смерти Войцицкий был редактором журнала "Biblioteka Warszawska", а с 1866 еженедельной газеты "Kosy".
И. Л.

Смотреть другие определения →


© «СловоТолк.Ру» — толковые и энциклопедические словари, 2007-2020

Top.Mail.Ru
Top.Mail.Ru